Sierre: herdenkingsplechtigheid
Beste families,
Madame la Présidente,
Monsieur le Président du canton du Valais,
Monsieur le Bourgmestre de Sierre,
Mesdames, Messieurs les représentants des autorités cantonales et locales,
Nous sommes tristes et émus.
Cette commémoration est une marque visible de votre sympathie envers la Belgique et en particulier les familles ici présentes.
Je veux vous remercier pour l’accueil en cette journée difficile et émouvante.
Les victimes qui ont perdu la vie dans cet accident, il y a trois ans, sont toujours présentes dans votre et dans notre mémoire.
Je profite également de cette commémoration pour saluer et remercier le travail des secouristes qui ont sauvé des vies, qui ont apporté les premiers soins. Merci également aux familles de la ville de Sierre pour le soutien apporté dans des moments douloureux.
Je souhaiterais maintenant m’exprimer en néerlandais à l’attention des familles.
Beste families,
Ik wil me in deze eerste plaats tot jullie richten.
De vele ouders die hier aanwezig zijn en voor wie deze dag heel moeilijk is.
Drie jaar geleden is het intussen.
13 maart 2012 kwart over negen ’s avonds.
Een botsing die de tijd deed stilstaan.
22 kinderen, uw kinderen… 2 chauffeurs en 4 begeleiders lieten het leven.
24 klasgenoten raakten gewond.
Velen van hen zijn hier gelukkig vandaag bij ons.
Maar ik besef dat er geen dag, misschien zelfs geen uur, voorbijgaat zonder dat u denkt aan de naasten die u verloren hebt.
We zijn hier vandaag samen om onze pijn uit te drukken maar ook om herinneringen op te halen.
Drie jaar geleden, gebeurde er iets dat nooit kan worden rechtgezet.
Het gaat om een gebeurtenis die niemand zag aankomen.
En die niemand kan veranderen.
Iedereen zou terug in de tijd willen gaan en de klok doen stoppen.
Maar sommige dingen zijn onomkeerbaar.
Ik heb zelf een zoontje van 10.
Mijn liefde voor hem kent geen grenzen.
Als vader is er geen intenser geluk dan het plezier om je kind voor het eerst in je armen te nemen.
Geen liefde is groter dan de liefde die je voelt voor je eigen kind.
Drie jaar geleden werd in één klap komaf gemaakt met al wat jullie kinderen gingen worden. Enkele seconden waren voldoende.
Het drama heeft u allen enorm getekend.
Maar het was ook een shock voor het hele land dat meeleefde met uw verdriet.
Niemand kan uw pijn in uw plaats dragen.
We kunnen u alleen maar steunen en u onze affectie tonen.
We wensen van harte dat u de kracht vindt om verder te gaan.
Hoe moeilijk dat ook moet zijn.
Niemand weet wat het leven in petto heeft.
Het leven kan meesterlijk mooi maar ook vreselijk hard zijn.
U hebt het ergste gekend.
We hopen dat, ondanks de gigantische pijn, u de moed vindt om door te gaan.