België is solidair en neemt 250 oorlogsvluchtelingen op

Na overleg met de duitse regering is ons land bereid om 250 oorlogsvluchtelingen op te vangen. Het gaat om kandidaat-asielzoekers die zich momenteel in de Duitse deelstaat Beieren bevinden en op de vlucht zijn voor oorlogsgeweld. De regering kiest resoluut voor een menselijk en daadkrachtige aanpak van asielzoekers.

Na overleg tussen eerste minister Charles Michel en de Duitse Bondskanselier Angela Merkel is er beslist om 250 vluchtelingen naar België te brengen. Het gaat om een humanitaire operatie. De modaliteiten en de precieze opvangplaatsen zijn volop in uitwerking en zullen later worden gecommuniceerd. De eerste minister heeft vandaag zijn akkoord gegeven.

Charles Michel, eerste minister: “De regering kiest voor de opvang van mensen die vluchten voor oorlog en geweld. Wij zijn bereid om hen een veilige haven aan te bieden. Voor ons land is solidariteit geen loze slogan.”

De regering nam eerder al zijn verantwoordelijkheid door duizenden extra opvangplaatsen te creëren, de administratie te versterken en daarvoor het nodige budget vrij te maken.

Ons land toont zich opnieuw bereid om mensen in nood te helpen. Dit gaat om een eenmalig en voorwaardelijk initiatief. De federale regering wil namelijk op Europees niveau meer solidariteit afdwingen en vindt daarin een partner met Duitsland.

De federale regering vraagt een in de eerste plaats dat een eerlijke Europese spreiding samengaat met het creëren van hotspots in de landen aan de Europese buitengrenzen. Ons land wil bovendien dat er meer steun gaat naar de opvang in de regio rond Syrië waardoor mensen die daar reeds in veiligheid zijn niet de noodzaak voelen om naar Europa te vluchten.

België pleit ook voor een lijst van veilige landen en voor een verplicht verdelingsmechanisme, rekening houdend met de gerealiseerde inspanningen. De federale regering pleit al sinds het begin van de asielcrisis voor meer solidariteit op Europees vlak.

Charles Michel : « Alle Europese lidstaten moeten tonen dat ze willen meewerken en solidair zijn anders kan er ook geen socio-economische solidariteit zijn. »